Definicja

Żołnierzem zawodowym jest nie tylko żołnierz niższy rangą, ale i podoficer czy oficer. To żołnierz na stałe lub czasowo zaangażowany przez armię do służby lub współpracy.



Predyspozycje

Żołnierz musi być niekaranym obywatelem o dobrym zdrowiu, zdyscyplinowanym i przygotowanym do uprawiania zawodu, który jest służbą, a więc wymaga więcej zaangażowania niż inne zajęcia. Powinien się wyróżniać cechami przywódczymi, umieć podejmować szybkie decyzje, przyjmować i egzekwować rozkazy. W toku nauki w szkołach wojskowych z reguły bardzo szybko weryfikowane są cechy, które określają przydatność do zawodu żołnierza.



Dawniej i dziś

Wybór kariery żołnierza zawodowego oznaczał kiedyś związanie się z wojskiem na całe życie. Dziś taki model można zaproponować jedynie tym, którzy z wojskiem wiążą się od razu po maturze lub jeszcze wcześniej, w liceum wojskowym. Studiuje się wtedy najpierw w szkole oficerskiej lub podoficerskiej, potem otrzymuje przydział do konkretnej jednostki, a dalej co kilka lat następuje zmiana miejsca służby. Stabilizacja życiowa, przywileje socjalne, pewność awansu, kontakt z najnowszą technologią - to przyciąga kandydatów. O ile kandydata na oficera może czekać czasem nawet międzynarodowa kariera (NATO, misje pokojowe), to podoficerem zostaje się z reguły tylko na jakiś czas - wojsko proponuje tu dalszą drogę w kierunku stopni oficerskich.

Coraz częściej do wojska trafia się jednak inaczej: absolwenci studiów cywilnych przychodzą do armii, żeby znaleźć tam stabilizację i możliwości rozwoju.



Status społeczny

Pozycja żołnierza dziś jest nieco inna niż kilkanaście lat temu. Wojsko wciąż cieszy się bardzo dużym zaufaniem społecznym i prestiżem, a rozluźnienie wojskowych rygorów spowodowało, że armia stała się częścią społeczeństwa, nie zaś tajemniczym, odrębnym światem. Dobrze wykształcony wojskowy jest dziś cenionym współpracownikiem w wielu firmach, np. jako specjalista ochrony, informatyk czy lekarz.



Jak zostać żołnierzem?

Wszystko zależy od korpusu służby. Korpus oficerów wymaga wykształcenia wyższego (niekoniecznie wojskowego, ponieważ i tak trzeba będzie ukończyć odpowiednią uczelnię wojskową), korpus chorążych - wykształcenia średniego, a korpus podoficerów - ukończenia zasadniczej szkoły zawodowej. Kto chce zostać oficerem służby kontraktowej, musi mieć zawód, który będzie potrzebny wojsku (np. lekarz, informatyk).

Współczesna armia nie ma wyłącznie celów zbrojnych. Z pewnością jednym z podstawowych zadań jest wynalazczość i testowanie nowych rozwiązań, stosowanych najpierw w wojsku, a potem w przemyśle. Wojsko to poligon doświadczalny, szczególnie dla rozwiązań informatycznych oraz z zakresu automatyki przemysłowej.

W ciągu ostatnich lat w wojsku zmieniło się wiele. W ramach reformy niektóre szkoły zostały zlikwidowane, powstały też nowe szkoły, już nie czysto wojskowe, ale cywilno-wojskowe. Dążą one do "ucywilnienia" studiów, dlatego będą nadawać nie tylko stopnie wojskowe, ale jednocześnie cywilne.

Kandydaci na żołnierzy zawodowych w Polsce mają cztery uczelnie wojskowe do wyboru: Wyższą Szkołę Oficerską Sił Powietrznych w Dęblinie, Wojskową Akademię Techniczną w Warszawie, Akademię Marynarki Wojennej w Gdyni oraz Wyższą Szkołę Oficerską we Wrocławiu. Na każdej z nich obowiązują surowe egzaminy. Są one przedsmakiem studenckiego życia w uczelni wojskowej. Na egzaminy przyjeżdża się tu na kilka dni: otrzymuje się zakwaterowanie w koszarach, uczestniczy w apelach, zbiórkach, melduje i wykonuje polecenia. Na opuszczenie terenu uczelni wymagane jest pozwolenie przełożonych w postaci przepustki lub urlopu. Nie jest to jeszcze regularne wojsko, ale jego przedsmak. Podchorążowie to społeczność zorganizowana w struktury wojskowe - każdy ma swoją drużynę, pluton, kompanię.

Rytm codziennych zajęć jest dość monotonny. Zazwyczaj odbywają się one od 8, trwają do 13, potem przerwa obiadowa i zajęcia praktyczne. Inaczej niż na uczelniach cywilnych, harmonogram jest ścisły i nie ma luk między zajęciami. Wiele zależy od specyfiki uczelni, zwykle zajęcia mają charakter ćwiczeń i laboratoriów lub wykładów teoretycznych.

Studia dzielą się więc na zajęcia teoretyczne i praktyczne mniej więcej pół na pół. Musztra, strzelanie to podstawowe przedmioty praktyczne (wojskowe), do których dodać trzeba coroczne poligony (o ile stać na to uczelnię).

1 2  następne »