Aby ocenić zaloguj się lub zarejestrujX
Żołnierz
18.10.2005
, aktualizacja: 18.10.2005 19:15
Definicja
Żołnierzem zawodowym jest nie tylko żołnierz niższy rangą, ale i podoficer czy oficer. To żołnierz na stałe lub czasowo zaangażowany przez armię do służby lub współpracy.
Predyspozycje
Żołnierz musi być niekaranym obywatelem o dobrym zdrowiu, zdyscyplinowanym i przygotowanym do uprawiania zawodu, który jest służbą, a więc wymaga więcej zaangażowania niż inne zajęcia. Powinien się wyróżniać cechami przywódczymi, umieć podejmować szybkie decyzje, przyjmować i egzekwować rozkazy. W toku nauki w szkołach wojskowych z reguły bardzo szybko weryfikowane są cechy, które określają przydatność do zawodu żołnierza.
Dawniej i dziś
Wybór kariery żołnierza zawodowego oznaczał kiedyś związanie się z wojskiem na całe życie. Dziś taki model można zaproponować jedynie tym, którzy z wojskiem wiążą się od razu po maturze lub jeszcze wcześniej, w liceum wojskowym. Studiuje się wtedy najpierw w szkole oficerskiej lub podoficerskiej, potem otrzymuje przydział do konkretnej jednostki, a dalej co kilka lat następuje zmiana miejsca służby. Stabilizacja życiowa, przywileje socjalne, pewność awansu, kontakt z najnowszą technologią - to przyciąga kandydatów. O ile kandydata na oficera może czekać czasem nawet międzynarodowa kariera (NATO, misje pokojowe), to podoficerem zostaje się z reguły tylko na jakiś czas - wojsko proponuje tu dalszą drogę w kierunku stopni oficerskich.
Coraz częściej do wojska trafia się jednak inaczej: absolwenci studiów cywilnych przychodzą do armii, żeby znaleźć tam stabilizację i możliwości rozwoju.
Status społeczny
Pozycja żołnierza dziś jest nieco inna niż kilkanaście lat temu. Wojsko wciąż cieszy się bardzo dużym zaufaniem społecznym i prestiżem, a rozluźnienie wojskowych rygorów spowodowało, że armia stała się częścią społeczeństwa, nie zaś tajemniczym, odrębnym światem. Dobrze wykształcony wojskowy jest dziś cenionym współpracownikiem w wielu firmach, np. jako specjalista ochrony, informatyk czy lekarz.
Jak zostać żołnierzem?
Wszystko zależy od korpusu służby. Korpus oficerów wymaga wykształcenia wyższego (niekoniecznie wojskowego, ponieważ i tak trzeba będzie ukończyć odpowiednią uczelnię wojskową), korpus chorążych - wykształcenia średniego, a korpus podoficerów - ukończenia zasadniczej szkoły zawodowej. Kto chce zostać oficerem służby kontraktowej, musi mieć zawód, który będzie potrzebny wojsku (np. lekarz, informatyk).
Współczesna armia nie ma wyłącznie celów zbrojnych. Z pewnością jednym z podstawowych zadań jest wynalazczość i testowanie nowych rozwiązań, stosowanych najpierw w wojsku, a potem w przemyśle. Wojsko to poligon doświadczalny, szczególnie dla rozwiązań informatycznych oraz z zakresu automatyki przemysłowej.
W ciągu ostatnich lat w wojsku zmieniło się wiele. W ramach reformy niektóre szkoły zostały zlikwidowane, powstały też nowe szkoły, już nie czysto wojskowe, ale cywilno-wojskowe. Dążą one do "ucywilnienia" studiów, dlatego będą nadawać nie tylko stopnie wojskowe, ale jednocześnie cywilne.
Kandydaci na żołnierzy zawodowych w Polsce mają cztery uczelnie wojskowe do wyboru: Wyższą Szkołę Oficerską Sił Powietrznych w Dęblinie, Wojskową Akademię Techniczną w Warszawie, Akademię Marynarki Wojennej w Gdyni oraz Wyższą Szkołę Oficerską we Wrocławiu. Na każdej z nich obowiązują surowe egzaminy. Są one przedsmakiem studenckiego życia w uczelni wojskowej. Na egzaminy przyjeżdża się tu na kilka dni: otrzymuje się zakwaterowanie w koszarach, uczestniczy w apelach, zbiórkach, melduje i wykonuje polecenia. Na opuszczenie terenu uczelni wymagane jest pozwolenie przełożonych w postaci przepustki lub urlopu. Nie jest to jeszcze regularne wojsko, ale jego przedsmak. Podchorążowie to społeczność zorganizowana w struktury wojskowe - każdy ma swoją drużynę, pluton, kompanię.
Rytm codziennych zajęć jest dość monotonny. Zazwyczaj odbywają się one od 8, trwają do 13, potem przerwa obiadowa i zajęcia praktyczne. Inaczej niż na uczelniach cywilnych, harmonogram jest ścisły i nie ma luk między zajęciami. Wiele zależy od specyfiki uczelni, zwykle zajęcia mają charakter ćwiczeń i laboratoriów lub wykładów teoretycznych.
Studia dzielą się więc na zajęcia teoretyczne i praktyczne mniej więcej pół na pół. Musztra, strzelanie to podstawowe przedmioty praktyczne (wojskowe), do których dodać trzeba coroczne poligony (o ile stać na to uczelnię).
Żołnierzem zawodowym jest nie tylko żołnierz niższy rangą, ale i podoficer czy oficer. To żołnierz na stałe lub czasowo zaangażowany przez armię do służby lub współpracy.
Predyspozycje
Żołnierz musi być niekaranym obywatelem o dobrym zdrowiu, zdyscyplinowanym i przygotowanym do uprawiania zawodu, który jest służbą, a więc wymaga więcej zaangażowania niż inne zajęcia. Powinien się wyróżniać cechami przywódczymi, umieć podejmować szybkie decyzje, przyjmować i egzekwować rozkazy. W toku nauki w szkołach wojskowych z reguły bardzo szybko weryfikowane są cechy, które określają przydatność do zawodu żołnierza.
Dawniej i dziś
Wybór kariery żołnierza zawodowego oznaczał kiedyś związanie się z wojskiem na całe życie. Dziś taki model można zaproponować jedynie tym, którzy z wojskiem wiążą się od razu po maturze lub jeszcze wcześniej, w liceum wojskowym. Studiuje się wtedy najpierw w szkole oficerskiej lub podoficerskiej, potem otrzymuje przydział do konkretnej jednostki, a dalej co kilka lat następuje zmiana miejsca służby. Stabilizacja życiowa, przywileje socjalne, pewność awansu, kontakt z najnowszą technologią - to przyciąga kandydatów. O ile kandydata na oficera może czekać czasem nawet międzynarodowa kariera (NATO, misje pokojowe), to podoficerem zostaje się z reguły tylko na jakiś czas - wojsko proponuje tu dalszą drogę w kierunku stopni oficerskich.
Coraz częściej do wojska trafia się jednak inaczej: absolwenci studiów cywilnych przychodzą do armii, żeby znaleźć tam stabilizację i możliwości rozwoju.
Status społeczny
Pozycja żołnierza dziś jest nieco inna niż kilkanaście lat temu. Wojsko wciąż cieszy się bardzo dużym zaufaniem społecznym i prestiżem, a rozluźnienie wojskowych rygorów spowodowało, że armia stała się częścią społeczeństwa, nie zaś tajemniczym, odrębnym światem. Dobrze wykształcony wojskowy jest dziś cenionym współpracownikiem w wielu firmach, np. jako specjalista ochrony, informatyk czy lekarz.
Jak zostać żołnierzem?
Wszystko zależy od korpusu służby. Korpus oficerów wymaga wykształcenia wyższego (niekoniecznie wojskowego, ponieważ i tak trzeba będzie ukończyć odpowiednią uczelnię wojskową), korpus chorążych - wykształcenia średniego, a korpus podoficerów - ukończenia zasadniczej szkoły zawodowej. Kto chce zostać oficerem służby kontraktowej, musi mieć zawód, który będzie potrzebny wojsku (np. lekarz, informatyk).
Współczesna armia nie ma wyłącznie celów zbrojnych. Z pewnością jednym z podstawowych zadań jest wynalazczość i testowanie nowych rozwiązań, stosowanych najpierw w wojsku, a potem w przemyśle. Wojsko to poligon doświadczalny, szczególnie dla rozwiązań informatycznych oraz z zakresu automatyki przemysłowej.
W ciągu ostatnich lat w wojsku zmieniło się wiele. W ramach reformy niektóre szkoły zostały zlikwidowane, powstały też nowe szkoły, już nie czysto wojskowe, ale cywilno-wojskowe. Dążą one do "ucywilnienia" studiów, dlatego będą nadawać nie tylko stopnie wojskowe, ale jednocześnie cywilne.
Kandydaci na żołnierzy zawodowych w Polsce mają cztery uczelnie wojskowe do wyboru: Wyższą Szkołę Oficerską Sił Powietrznych w Dęblinie, Wojskową Akademię Techniczną w Warszawie, Akademię Marynarki Wojennej w Gdyni oraz Wyższą Szkołę Oficerską we Wrocławiu. Na każdej z nich obowiązują surowe egzaminy. Są one przedsmakiem studenckiego życia w uczelni wojskowej. Na egzaminy przyjeżdża się tu na kilka dni: otrzymuje się zakwaterowanie w koszarach, uczestniczy w apelach, zbiórkach, melduje i wykonuje polecenia. Na opuszczenie terenu uczelni wymagane jest pozwolenie przełożonych w postaci przepustki lub urlopu. Nie jest to jeszcze regularne wojsko, ale jego przedsmak. Podchorążowie to społeczność zorganizowana w struktury wojskowe - każdy ma swoją drużynę, pluton, kompanię.
Rytm codziennych zajęć jest dość monotonny. Zazwyczaj odbywają się one od 8, trwają do 13, potem przerwa obiadowa i zajęcia praktyczne. Inaczej niż na uczelniach cywilnych, harmonogram jest ścisły i nie ma luk między zajęciami. Wiele zależy od specyfiki uczelni, zwykle zajęcia mają charakter ćwiczeń i laboratoriów lub wykładów teoretycznych.
Studia dzielą się więc na zajęcia teoretyczne i praktyczne mniej więcej pół na pół. Musztra, strzelanie to podstawowe przedmioty praktyczne (wojskowe), do których dodać trzeba coroczne poligony (o ile stać na to uczelnię).
1
2
następne »
Przydatne linki
Wynagrodzenia
Znasz języki - jest praca
-
Wszystko o pracy -
Prawo pracy -
Aktualności -
Stanowiska pracy -
Oferty pracy -
Kontakt z nami - OGŁOSZENIA
- kup on-line
- zamów przez telefon:
- 22 555 55 55
- zamów przez e-mail:
- reklama-praca@agora.pl
- Kontakt z redakcją:
- gazeta.praca@gazeta.pl
- ul. Czerska 8/10
- 00-732 Warszawa